شعر سهراب ستایش زندگی  جهان است .زندگی پرنده و آب و ستاره ، نبض روییدن علف و کشیدگی افتاده جاده برخاک و سرگردانی  بادهای مسافر ، زندگی انسان و بودنی ها .پدیده های جهان بنا به قانون از برکت وجود همدیگر زنده اند و هستی هر یک مدیون وجود آنهای دیگر است  نگاه سهراب ردپای آن قانون ناپیدا را دنبال می کند هم در طبیعت و هم در اجتماع

شاهرخ مسکوب خرداد 1359

کار ما نیست شناسایی راز گل سرخ

کار ما شاید این است

که در افسون گل سرخ شناور باشیم

پشت دانایی اردو بزنیم

دست در جذبه یک برگ بشوییم و سرخوان برویم

صبح ها وقتی خورشید در می آیدمتولد بشویم .